Podziel się wrażeniami!
W związku z tym, że na forum pojawiają się dziesiątki zdjęć osób prywatnych robionych przez nas, pomyślałem iż warto omówić kilka aspektów prawnych.
Ochronę wizerunku osoby fotografowanej reguluje Ustawa z dnia 4 lutego 1994r o prawie autorskim i prawach pokrewnych (z późniejszymi zmianami i uwzględnieniem dyrektyw Wspólnot Europejskich)
Ustawodawca w art. 81 cytowanej ustawy, dokonał precyzyjnego ustalenia, na jakich zasadach można publikować wizerunek osoby fotografowanej.
Art. 81 ust. 1
Rozpowszechnianie wizerunku wymaga zezwolenia osoby na nim przedstawionej. W braku wyraźnego zastrzeżenia zezwolenie nie jest wymagane, jeżeli osoba ta otrzymała umówioną zapłatę za pozowanie.
W ustępie pierwszym wyraźnie wskazano, że publikacja fotografii przedstawiającej wizerunek wymaga zgody osoby fotografowanej, przy czym ustawodawca nie wskazuje w sposób precyzyjny, w jakiej formie ma być wyrażona a zgoda. Daje wolną rękę autorowi dzieła i osobie fotografowanej w zakresie uzyskania zezwolenia na publikację i jego formy udokumentowania. Mówiąc krótko, zgoda może być wyrażona w formie ustnej lub pisemnej, przy czym forma pisemna jest gwarancją dla autora fotografii w przypadku, gdy osoba fotografowana po pewnym czasie zmieni zdanie, co do warunków publikacji jej wizerunku.
Zgoda osoby fotografowanej nie jest wymagana w przypadku otrzymania przez nią wynagrodzenia za udział w sesji fotograficznej. Jednak nie jest to regułą i obligatoryjna kwestią formalną, bowiem ustawodawca przewiduje możliwość zastrzeżenia zezwolenia pomimo uzyskania wynagrodzenia za sesję. Chodzi o to, że osoba fotografowana, pomimo iż otrzymała wynagrodzenie może zastrzec, że chce mieć decydujący wpływ na publikację jej wizerunku. Przykładem może być praca z modelką, która pozując do aktu zastrzega, że bez jej zgody fotografia nie może być opublikowana, chce ona mieć gwarancję, że jej wizerunek nie trafi np. do czasopism o charakterze erotycznym lub pornograficznym.
Pomimo tego, iż ustawodawca nie dokonuje podziału ze względu na wiek osoby fotografowanej, ochroną przed publikacją wizerunku obejmuje również osoby nieletnie. W przypadku zamiaru publikacji wizerunku osób nieletnich należy uzyskać zgodę ich prawnych opiekunów.
Oto przykładowa treść zgody na publikację wizerunku osoby fotografowanej:
Ja (imię i nazwisko) ur. (data i miejsce urodzenia) legitymujący się dokumentem (wpisać rodzaj, serie i numer dokumentu) wyrażam zgodę ob. (tu wpisujemy swoje imię i nazwisko) na publikację mojego wizerunku (podpis osoby wyrażającej zgodę)
Należy pamiętać, że zezwolenie powinno cechować się odpowiednią szatą graficzną, czyli winno zawierać: miejsce i czas sporządzenia, nazwę dokumentu (np. ZEZWOLENIE NA PUBLIKACJĘ WIZERUNKU) oraz czytelny podpis osoby fotografowanej. Najlepiej jest, gdy osoba fotografowana sama wpisuje swoje dane osobowe.
W przypadku, gdy korzystamy z usług profesjonalnej modelki spisujemy umowę cywilno-prawną.
Gdy nie korzystamy z modelki a fotografowana osoba żąda zapłaty za to ze zrobiliśmy jej zdjęcie, a chcemy opublikować jej wizerunek, musimy przed dokonaniem wypłaty odebrać od niej pokwitowanie, np.:
Ja (imię i nazwisko) ur. (data i miejsce urodzenia) legitymujący się dokumentem (wpisać rodzaj, serie i numer dokumentu) kwituję odbiór od ob. (tu wpisujemy swoje imię i nazwisko) kwoty: 100zł (słownie: sto złotych) tytułem wynagrodzenia za sesję fotograficzną. Jednocześnie oświadczam, że wyrażam zgodę na publikację mojego wizerunku (podpis osoby wyrażającej zgodę)
W przypadku pokwitowania również należy opatrzyć je nagłówkiem oraz miejscem i datą jego sporządzenia.
Co się stanie, jeżeli opublikujemy wizerunek osoby bez jej zgody?
Odpowiedź jest krótka i prosta do czasu, gdy osoba sfotografowania nie złoży pozwu do Sadu Cywilnego nic się nie stanie. Należy tu zaznaczyć, że egzekwowanie prawa do ochrony wizerunku następuje na wniosek osoby sfotografowanej lub jej krewnych w linii prostej w przypadku jej zgonu. Krewni mogą występować z pozwem do okresu 20 lat po śmierci osoby fotografowanej.
Co grozi autorowi?
Art. 83 tejże Ustawy mówi: Do roszczeń w przypadku rozpowszechniania wizerunku osoby na nim przedstawionej oraz rozpowszechniania korespondencji bez wymaganego zezwolenia osoby, do której została skierowana, stosuje się odpowiednio przepis art. 78 ust. 1; roszczeń tych nie można dochodzić po upływie dwudziestu lat od śmierci tych osób.
idziemy dalej:
Art. 78 ust. 1
Twórca, którego autorskie prawa osobiste zostały zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania. W razie dokonanego naruszenia może także żądać, aby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności, aby złożyła publiczne oświadczenie o odpowiedniej treści i formie. Jeżeli naruszenie było zawinione, sąd może przyznać twórcy odpowiednią sumę pieniężną tytułem zadośćuczynienia za doznana krzywdę lub ( na żądanie twórcy) zobowiązać sprawcę, aby uiścił odpowiednią sumę pieniężną na wskazany przez twórcę cel społeczny
Odpowiedzialność wydaje się jedynie moralna i finansowa, ale w przypadku, gdy publikacja wizerunku naruszyła osobiste prawa majątkowe osoby fotografowanej może być prowadzone równorzędne postępowanie karne. O czym mowa? Otóż jak sfotografujemy sprzedawcę bułek w trakcie, gdy przedstawiając jego pracę uchwycimy moment jak do kosza wrzuca bułkę podniesiona z podłogi, możemy w ten sposób przyczynić się do spadku popyty na jego towar. On tracąc dochody z tytułu sprzedaży założy nam sprawę karną, którą z pewnością wygra. Dlaczego wygra? Ponieważ przedstawioną scenę określi jako przypadkową a fotografię nazwie manipulację wymierzoną w jego osobę i interes, który prowadzi.
W jakich przypadkach nie jest nam potrzebne zezwolenie do rozpowszechniania wizerunku?
Mówi o tym art. 81 ust. 2.
Zezwolenia nie wymaga rozpowszechnianie wizerunku:
pkt. 1
osoby powszechnie znanej, jeżeli wizerunek wykonano w związku z pełnieniem przez nią funkcji publicznych, w szczególności politycznych, społecznych, zawodowych,
pkt. 2
osoby stanowiącej jedynie szczegół całości takiej jak zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza.
Warto zwrócić uwagę na pkt. 1 ...jeżeli wizerunek wykonano w związku z pełnieniem przez nią funkcji publicznych... oznacza to że nie możemy opublikować fotografii polityka podczas uprawiania seksu pod prysznicem. Jest to zapis umożliwiający ochronę życia prywatnego osób publicznych.
Źródło obiektywni.pl
Z jednej strony:
W myśl art. 81 ust. 2. u.p.a.p.p. zezwolenia nie wymaga rozpowszechnianie wizerunku
osoby stanowiącej jedynie szczegół całości takiej jak zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza.
Z drugiej strony:
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zdjęcia klasowe uczniów, a także znajdujące się po nim imiona i nazwiska to dane osobowe, które podlegają ochronie. Portal nasza-klasa musi je usunąć.
NSA badał skargę Tomasza W. z Warszawy. 30 lat temu jego klasie zrobiono pamiątkową fotografię "rodzinną”. Ktoś to zdjęcie umieścił na serwisie społecznościowym nasza-klasa.
Tomasz W., który nie jest użytkownikiem portalu, przypadkowo dowiedział się o zamieszczonym zdjęciu. Zażądał usunięcia fotografii. Portal odmówił, a Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych przychylił się do tej decyzji. Według GIODO zdjęcie sprzed 30 lat nie podlega ustawie o ochronie danych osobowych.
Tomasz W. nie zgodził się z takim werdyktem i oddał sprawę do sądu. Wojewódzki Sąd Administracyjny przyznał mu rację i nakazał naszej-klasie usuniecie zdjęcia i podpisów. Tym razem odwołał się portal.
NSA podtrzymał w mocy wyrok warszawskiego WSA. Sędziowie stwierdzili, że Tomasz W. na tej fotografii może być zidentyfikowany. Zdaniem sędziów, jeżeli taka osoba nie życzy sobie, aby takie zdjęcie było publikowane, portal powinien je usunąć.
Powiem krótko: paranoja.
A do tego dziwaczna interpretacja prawa. Czy przytoczony paragraf nie ma żadnego znaczenia dla sądu:?
Creatoor napisał(a):
W myśl art. 81 ust. 2. u.p.a.p.p. zezwolenia nie wymaga rozpowszechnianie wizerunku
osoby stanowiącej jedynie szczegół całości takiej jak zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza.
Wyżej wymieniona ustawa jest niestety w sprzeczności z ustawą o ochronie danych osobowych a to już problem dla organów legislacyjnych.
Warto w tym momencie jeszcze wspomnieć o jednym aspekcie. W momencie gdy ktoś zastrzega sobie, aby nie publikować jego wizerunku (uogólnienie słowne dotyczące fotografii) taka osoba nie musi się tłumaczyć dlaczego. "W świetle cytowanego art. 81 ust. 1 u.p.a.p.p. tylko od woli fotografowanego zależy dopuszczalność rozpowszechniania zdjęcia. Przyczyna odmowy udzielenia zgody nie jest istotna, tym bardziej nie musi być racjonalna."
Mało tego, zgoda to nie koniec...
Należy też zaznaczyć, że zgoda uprawnionego na rozpowszechnianie wizerunku nie wyklucza naruszenia innego dobra osobistego. Powiązanie z taką fotografią tekstu, tytułu o wyraźnie pejoratywnym charakterze (np. sugerujące określone działanie przestępcze „modela”), może prowadzić do naruszenia jego dobra osobistego w postaci czci (dobrego imienia) w rozumieniu art. 23 k.c.
A nie wystarczyło by w tym przypadku:
zamazać twarz i usunąć dane osobowe z podpisu, w celu uniemożliwienia identyfikacji?Creatoor napisał(a):
Sędziowie stwierdzili, że Tomasz W. na tej fotografii może być zidentyfikowany.
Fotografowanie budynków, obiektów, imprez i zwierząt.
Aspekt pierwszy - Dopuszczalności i możliwość samego fotografowania.
Budynki i ich wnętrza
Nie wolno fotografować budynków prywatnych (również centra handlowe i markety) jeśli znajdujemy się ich terenie i widoczny jest wyraźny zakaz lub zostaliśmy poinformowani o tym fakcie.
Wolno fotografować wszystkie budynki, także prywatne jeżeli znajdujemy się na terenie publicznym.
Budynek powszechnie dostępny nie jest ani informacją niejawną, ani pilnie strzeżoną informacją publiczną. Budynek nie może też korzystać z ochrony z tytułu dóbr osobistych.
Przykład: Stoimy na parkingu przed marketem (parking dla klientów lub znak teren prywatny) – nie możemy fotografować. Przechodzimy ‘na drugą stronę’ drogi, stajemy na chodniku publicznym i możemy robić zdjęcia.
Wystawy sklepowe
Możliwość fotografowania ekspozycji reklamowych w sklepach, aptekach, bankach sama w sobie nie jest ograniczona. Stworzenie takiej ekspozycji z góry opiera się na założeniu dotarcia do jak najszerszego kręgu publiczności. Nie można więc nikomu zakazać utrwalenia takiej ekspozycji za pomocą zdjęcia foto, nagrania kamerą itp., ponieważ nie ma podstaw prawnych do takiego zakazu. Zdaniem prawników nawet ogłoszenie o zakazie fotografowania nie będzie wywoływać skutków prawnych, gdyż jest to sprzeczność sama w sobie.
Imprezy masowe, targi
Właściciel obiektu może wprowadzić na jego terenie zakaz fotografowania, np. podczas koncertu rockowego w stosunku do jego uczestników w celu zapobieżenia naruszaniu praw autorskich (nie może tego jednak uczynić w odniesieniu do dziennikarzy w rozumieniu Prawa prasowego), w muzeum ze względu na możliwość uszkodzenia wyeksponowanych zbiorów wskutek błysku itp.
Obiekty użyteczności publicznej
Można fotografować pod warunkiem, że nasze działanie nie powoduje utrudnień lub zagrożeń dla korzystania z tego miejsca dla innych albo dla samego miejsca lub znajdujących się w nim obiektów (a nawet wtedy może dalej fotografować jeżeli to zagrożenie czy utrudnienie przestaje występować).
Nie wolno fotografować obiektów o specjalnym statusie pomimo, że nie posiadają specjalnych oznaczeń:
1. zakłady produkujące, remontujące i magazynujące uzbrojenie i sprzęt wojskowy oraz środki bojowe, a także zakłady, w których są prowadzone prace badawczo-rozwojowe lub konstruktorskie w zakresie produkcji na potrzeby bezpieczeństwa i obronności państwa;
2. magazyny rezerw państwowych, w tym bazy i składy paliw płynnych, żywności, leków i artykułów sanitarnych;
3. obiekty jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych;
4. obiekty infrastruktury transportu samochodowego, kolejowego, lotniczego, morskiego i wodnego śródlądowego, drogownictwa, kolejnictwa i łączności oraz ośrodki dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej; (TORY KOLEJOWE, MOSTY, WIADUKTY!!!)
5. zapory wodne i inne urządzenia hydrotechniczne;
6. obiekty jednostek organizacyjnych Agencji Wywiadu;
7. obiekty:
a) Narodowego Banku Polskiego oraz Banku Gospodarstwa Krajowego,
b) Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych S.A. oraz Mennicy Państwowej S.A.;
8. obiekty, w których produkuje się, stosuje lub magazynuje materiały jądrowe oraz źródła i odpady promieniotwórcze;
9. obiekty telekomunikacyjne przeznaczone do nadawania programów radia publicznego i telewizji publicznej;
10. obiekty organów i jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej lub przez niego nadzorowanych;
11. obiekty organów i jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych lub przez niego nadzorowanych;
12. obiekty jednostek organizacyjnych Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
13. obiekty Policji, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej;
14. obiekty znajdujące się we właściwości Ministra Sprawiedliwości, Służby Więziennej oraz jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez Ministra Sprawiedliwości;
15. zakłady mające bezpośredni związek z wydobywaniem kopalin podstawowych;
16. obiekty, w których produkuje się, stosuje lub magazynuje materiały stwarzające szczególne zagrożenie wybuchowe lub pożarowe;
17. obiekty, w których prowadzi się działalność, z wykorzystaniem toksycznych związków chemicznych i ich prekursorów, a także środków biologicznych, mikrobiologicznych, mikroorganizmów, toksyn i innych substancji wywołujących choroby u ludzi lub zwierząt;
18. elektrownie i inne obiekty elektroenergetyczne (SŁUPY SIECI ELEKTRYCZNEJ!!!);
19. inne obiekty będące we właściwości organów administracji rządowej, organów jednostek samorządu terytorialnego, formacji, instytucji państwowych oraz przedsiębiorców i innych jednostek organizacyjnych, których zniszczenie lub uszkodzenie może stanowić zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi, dziedzictwa narodowego oraz środowiska w znacznych rozmiarach albo spowodować poważne straty materialne, a także zakłócić funkcjonowanie państwa - z zastrzeżeniem § 4.
Ostateczna decyzja o tym które obiekty można fotografować, a które nie należy do Ministerstwa Obrony Narodowej.
Przyroda, zwierzęta
Nie istnieje w prawie coś takiego jak „wizerunek” zwierząt. Jeśli jednak zwierzęta są własnością prywatną i znajdują się na terenie prywatnym nie wolno nam tam wejść i je fotografować. Nikt jednak nie może tego zabronić jeśli znajdujemy się w miejscu publicznym.
Zakazy fotografowania dzikiej przyrody występują w ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody. Na podstawie art. 52 ust. 1 tej ustawy w stosunku do dziko występujących zwierząt objętych ochroną gatunkową mogą być wprowadzone zakazy fotografowania, filmowania i obserwacji, mogących powodować ich płoszenie lub niepokojenie. Jednak Wojewoda na obszarze swojego działania może zezwolić na fotografowanie i filmowanie mogące powodować niepokojenie lub płoszenie. Tu celem ochrony jest nie prawo autorskie a szacunek dla żyjącego zwierzęcia, którego płoszyć i straszyć nie wolno.
Rzeczy materialne i prawo własności terenu
Fotografowanie przedmiotów materialnych, możne naruszyć pewne dobra i uzasadnione interesy osób, przede wszystkim osób dysponujących rzeczą (właścicieli, najemców i osób korzystających). Może być to prawo do prywatności (np. fotografowanie wnętrza mieszkania wbrew woli lokatora), może to być prawo własności (np. chodzenie po „terenie prywatnym” i fotografowanie krajobrazów). Czasem tego typu działania mogą być wręcz zakwalifikowane jako przestępstwa (np. wdarcie się do lokalu, „nielegalne” nagrywanie).
Kilka ciekawostek
Krakowskie księgarnie idą na wojnę z klientami, którzy robią zdjęcia książek aparatami fotograficznymi oraz komórkami. Zakazy używania takich urządzeń na swym terenie wprowadziły już m.in. Empik i Księgarnia Naukowa.
Administracja katowickiego dworca PKP zabroniła wykonywania zdjęć na terenie obiektu. Przestrzegania zarządzenia nadzoruje ochrona.
Dyrekcja zamku na Wawelu postanowiła chronić prawa fotografów uniemożliwiając innym robienie zdjęć obiektu. "Nie zezwalamy na to, by ktoś samodzielnie wykonywał fotografie do publikacji. Dyrekcja ma prawo dysponować wizerunkiem Zamku Królewskiego na Wawelu. Pewne składniki owego wizerunku są nawet objęte ochroną jako znaki towarowe. To jest własność i możemy nią dysponować tak, aby nie zarabiał ktoś nieupoważniony. Nie może być odstępstwa od reguły" - Jerzy Petrus, wicedyrektor ds. muzealnych w Zamku Królewskim...
Turyści przybywający do Łodzi jak również jej mieszkańcy chcący uwiecznić na zdjęciach zabytki tego miasta mogą być mocno rozczarowani z powodu licznych często niezgodnych z prawem zakazów fotografowania takich obiektów.
Aspekt drugi - Dopuszczalność i możliwość wykorzystywania i rozpowszechniania fotografii
Korzystanie z fotografii obiektów materialnych.
Każda fotografia jest utrwaleniem dobra materialnego i jego rozpowszechnianie może pociągnąć za sobą skutki prawne.
Przykład: Możemy bez problemu sfotografować wystawę sklepową produktów Wedla ale nie wolno już bez zgody właściciela tej marki towarowej publikować ich w komercyjnych celach (np. portfolio fotografa).
Ogólnie dostępne miejsca
Rzeźba stojąca na publicznym placu, kamienica na rynku miasta, malowidło naścienne (a nawet graffiti), obiekt reklamowy itd. mogą być utrwalone na zdjęciu i rozpowszechniane, np. na kartkach pocztowych z widokami miasta, kalendarzach czy koszulkach. Nie może jednak służyć to do „kopiowania” tych obiektów z tym samym przeznaczeniem. Czyli np. interesująca rzeźba nie może zostać odtworzona i postawiona jako rzeźba w innym miejscu (a tym bardziej oferowana do sprzedaży).
UWAGA: Dotyczy to rzeczy wystawionych na stałe i nie objętych prawem autorskim.
Przykład: nie wolno rozpowszechniać fotografii obrazu wystawionego w muzeum (o ile już pozwolono nam zrobić tam zdjęcia).
Czy możesz podać podstawę prawną?
Wedle tego wszystkiego nasz kraj powinien podać google.maps do sądu
Lajam napisał(a):
Wedle tego wszystkiego nasz kraj powinien podać google.maps do sądu
Lajam napisał(a):
Czy możesz podać podstawę prawną?
Z tego wynika, że możemy aparaty schować bo prawie wszystko objęte jest zakazem fotografowania. Rozumiem jeszcze rzeczy/przedmioty/budynki, które są ściśle związane z bezpieczeństwem kraju (jakby ci co chcieli zaszkodzić nie wiedzieli gdzie uderzyć), ale żeby słupa , wiaduktu czy torów kolejowych???
Należy zaznaczyć, iż w polskim prawie nie ma jednoznacznych przepisów dotyczących zakazu fotografowania. Większość sytuacji należy rozpatrywać indywidualnie w oparciu o poniższe przepisy oraz wykładnie prawników i sądów. Wszystkie opisane tu sytuacje powstały na skutek faktycznych działań a ich skutki mają odbicie w wykładni prawa, które można znaleźć w publikatorach.
Najważniejszym przepisem regulującym tę kwestię jest poniższa ustawa o prawie własności i prawie autorskim. Wszystko co nas otacza, w tym budynki ma swoich autorów, twórców i projektantów i jako takie stanowi własność.
Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych Artykuły: 33.1-3, 34, 36, 26
Kodeks Cywilny Art. 140 i przepisy pokrewne
Fotografowanie obiektów prywatnych wymaga również rozpatrywanie tego pod kątem Art. 193 kodeksu karnego. Nie istotne w tym przypadku jest to, co fotografujemy ale to gdzie się znajdujemy – teren prywatny.
W stosunku do obiektów specjalnych:
§ 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 czerwca 2003 r. (Dz.U.03.116.1090), w sprawie obiektów szczególnie ważnych dla bezpieczeństwa i obronności państwa oraz ich szczególnej ochrony (por. § 5 ust. 3 pkt 2)
Z tego wynika, że możemy aparaty schować bo prawie wszystko objęte jest zakazem fotografowania. Rozumiem jeszcze rzeczy/przedmioty/budynki, które są ściśle związane z bezpieczeństwem kraju (jakby ci co chcieli zaszkodzić nie wiedzieli gdzie uderzyć), ale żeby słupa , wiaduktu czy torów kolejowych???
Po przeczytaniu tych rewelacji zabrałem się za kasowanie zdjęć z twardziela i to nie jednego