Zanim zaczniemy dokonywać zakupu sprzętu oświetleniowego umożliwiającego profesjonalne lub półprofesjonalne filmowanie z użyciem światła aranżowanego możemy poeksperymentować wykorzystując światło zastane i możliwości jakie daje nam menu kamery w punkcie fabrycznie ustawionym na AWB.
AWB ( Automatic White Balance ) czyli automatyczny balans bieli ustawia dla naszego oka kamery optymalne warunki barwowe w zastanym świetle. Kamery firmy Sony według opinii wielu użytkowników mają dobre ustawienie AWB, które zadowala większość filmujących. Pozostawia jednak zawsze pewien niedosyt twórczy w możliwości manipulowania temperaturą barw otoczenia. Dzieje się tak najczęściej dlatego, że automatyka systemu dopasowuje tryb pracy kamery czy aparatu zawsze do najjaśniejszego punktu w obrazie i jemu właśnie podporządkowuje całość temperatury barwowej. Jeśli punkt nie jest biały, to automatyczny system trochę nas rozczaruje, co nie do końca jest jego winą, bo nie rozpoznaje bieli, a jedynie rozróżnia między niebieskim a czerwonym kolorem. Zatem różnie bywa w zależności od tego na jaką kompozycję barw skierujemy światło. Oczywiście im bardziej zaawansowany technologicznie sprzęt i większa moc obliczeniowa procesora tym margines błędu mniejszy, ale zawsze automatyczny i nie da się pobawić.
Filmowanie to także widzenie obrazem. Widzenie obrazem z nieco bardziej artystycznym zacięciem, w odróżnieniu od zacięcia dokumentalnego, które nie jest gorsze, lecz po prostu inne, wymusza na operatorze kamery chęć eksperymentowania nie tylko z ustawieniem przedmiotów czy filmowaniem z lub pod światło, ale właśnie z kolorystyką. A kolorystyka, czyli widziane przez oko kamery barwy zależne są od ustawienia sprzętu na taką lub inną temperaturę światła. Jeśli przyjmiemy za biel kolor żółty, to wytnie nam kolor żółty z obrazu, jeśli niebieski, to zrobi nam się ciepło na ekranie.
Współczesny sprzęt, szczególnie ten rozpoznający twarze, na nie będzie się nastawiał przy ocenie balansu bieli przyjmując jako najjaśniejszy punkt w obrazie skórę człowieka. I oczywiście udokumentujemy zastany świat. Warto się jednak pobawić. Znaleźć w automatycznym menu opcję przestawiania AWB na dzień słoneczny, pochmurny, na jarzeniówki, na żarówki żarowe czyli tradycyjne i poeksperymentować z ustawieniami. Będzie cieplej, będzie zimniej. Czasami, wbrew pozorom dostosowanie temperatury barwowej poprzez mały kontrast z rzeczywistością spowoduje, że zdjęcia rodziny w pomieszczeniu nabiorą ciepłego, przytulnego charakteru, a zdjęcia osób w obszarze ogromnych plenerów zyskają chłodny wydźwięk przestrzeni.
Kiedy rezygnujemy świadomie z automatyki barw i dopasowujemy je by uzyskać najlepszy efekt rzeczywisty zaczynamy drogę w kierunku wiernego dokumentowania rzeczywistości. Kiedy rezygnujemy z automatyki i zaczynamy się bawić w zmianę termiki barw otoczenia zaczynamy naszą drogę ku fotografii artystycznej, na której odciskamy własne, niepowtarzalne piętno. Zaczynamy nadawać filmowanym obrazom swój charakter widzenia. Chcemy widzieć ten obraz, ten świat w takich barwach i tak go kształtujemy. Dodajemy wtedy do zastanego obrazu, czy obrazu zaaranżowanego także nastrój – własny lub nastrój jaki nam się na filmie kroi. Warto się zatem pobawić i sprawdzić czy oglądający trafnie dostrzega nastrój świadomie przez nas budowany poprzez zmiany w temperaturze barw. Wystarczy jeden przycisk.
